ઉપદેશ પછી, પહેલાં અન્ન

એક બૌધ્ધ સંન્યાસીએ એક ભૂખ્યા ભિખારીને દયાધર્મનો ઉપદેશ આપવા માંડયો. પણ એ ભૂખ્યા ભિખારીએ એની વાત પર જરાય ધ્યાન ના આપ્યું. એટલે બૌધ્ધભિક્ષુ નારાજ થઈ ભગવાન બુધ્ધ પાસે ગયો, અભિવાદન કરી કહ્યું ; ભગવન્, આ ગરીબ ભૂખ્યા ભિખારીને ઉપદેશ આપું છું, પણ તે ધ્યાન નથી આપતો. ભગવાન બુધ્ધે હસીને કહ્યું,'ભાઈ, એને અન્નની જરૃર છે. પહેલાં એને ભોજન આપ, પછી ઉપદેશ.' પેલો સંન્યાસી એને ભોજનગૃહમાં લઈ ગયો, અને જમવાનું પીરસ્યું. પછી એ સંન્યાસી પાછો આવી બુધ્ધને પૂછે છે; 'ભગવાન એને જમવા બેસાડયો છે. પણ આપે આમ કેમ કર્યું, મને સમજાયું નહીં.' ભગવાન તથાગત શાંતભાવે બોલ્યા, 'ભાઈ, ભૂખ્યાને ભોજનની જરૃર હોય છે, ઉપદેશની નહીં, એને અન્ન મળશે, એની પેટની આગ શાંત થશે તો એ જરૃર તારી વાત, તારો ઉપદેશ સાંભળશે. અને એનું ધ્યાન પણ તારી વાતમાં હશે, તો જ એ ઉપદેશની અસર એના જીવનમાં ઉતરશે.' માટે ઉપદેશ પછી પહેલાં ભૂખ્યાને અન્નની જરૃર છે. સંન્યાસી આજે ભગવાન પાસેથી સાચો ઉપદેશ પામ્યો હતો.